..PSSST...passa..entra..

Pssst...passa (entra) no et quedis a la porta. Deixa-la mig oberta, però...per quan vulguis sortir (i no la tanquis tampoc) per si vols tornar a entrar. Estaré per ací...dibuixant finestres (pintant emocions) en aquest KALI-doscopi de sensacions...d'intensa KALI-grafia (de silencis visuals) ..Només escolta les paraules (que venen i van) ..radiografia d'un temps...radiografia d'un instant...atrapat al vol...

jueves, 30 de junio de 2011

EL PRIMER...tango...

Hoy...
...he vuelto allí...
a nuestro nido
de golondrinas...

escondite secreto...
de nuestros te amo
..adolescentes..
garabateados
..a bolígrafo rojo..
en un pedazo
del bloc de anillas.

Hoy...
me he paseado
con los párpados semicerrados..
por aquel verano
de nuestro primer tango...

Verano de ruedas crujientes...
de bicicleta
por los caminos resecos..
inexplorados
que nos conducían..
con gran alborozo
al río...

donde el agua..
...era caricia blanca...
en nuestras pieles
...aceitunadas de sol...

robado...
entre campos
de girasoles y trigo..

Bicicletas durmiendo..
en las paredes encaladas
...que rodeaban verjas...
que nunca
...eran demasiado altas...
para nuestras piernas
hambrientas de aventuras.

Jamás los jardines...
ocultaron siestas
...más añoradas...
entre madreselva...
rosales
y hortensias...

tan añiles...
que salpicaban
...nuestros sueños...
como confites...

tan esponjosas...
como algodón
...de caramelo...
acunando
nuestros despertares
...bajo el olivo sagrado...

que bordeado de estatuas...
de mirada inerme y sabia
...nos observaban...
desde la lejanía
de sus millones de siglos...

aquellos...
que jugábamos a inventarnos
...entre togas invisibles...
de las que nos reíamos...

...por qué...
...nos reíamos de todo...

con la boca amplia...
..y la mirada brillante..
con la que oteábamos
la ventana medio abierta...

de la que escapaban arias...
..y boleros añejos..
que nos transportaban
a mundos imaginarios.

Hasta que un atardecer...
derramando
...lágrimas transparentes...
a través
de los cristales entornados...

...descubrimos el tango...

Caricia desgarradora...
que como descarga eléctrica
...nos recorrió las entrañas...

Alquimia hechicera...
de emociones atávicas
..sabor alfajor..
y dulce de leche..
que nos transportaba
ultramar...

a tascas de barrio viejo...
..color sepia..
con aroma a
..pampa...
inundada de sol...

granado y burdeos...
como el que escarabajeaba
en los ojos de las estatuas...

que como mágicas...
piras solsticiales..
fueron testimonios
de nuestro primer beso...

cristalino y suave..
...como agua del río...

leve y tierno..
...cosquilla breve
de brisa y viento...

Beso translúcido...
escarchado de burbujas...

...apenas esbozado...

...casi inexistente...

que quedó sellado...
...para siempre...
en una página
del bloc de anillas...

guardado a hurtadillas..
...en nuestro nido...
de golondrinas.

( Hoy...
he vuelto allí...
...a nuestro nido de golondrinas...
a bailar
...nuestro primer tango...

bajo la ventana ajena...
allende la verja
...y los muros encalados...
que guardaban estatuas
de ojos inquietantes... )

....................................

Aunque hoy...
...ya nada es lo que era...
si es que alguna vez
...lo fue...


No hay comentarios:

Publicar un comentario